Mamy szpiega!

Gra owa została szumnie zapowiedziana przez wydawnictwo, aczkolwiek jeszcze nie została wydana. Okładka zaś wyglądać będzie tak:

Dlaczego więc mówię o tej grze i zachwycam się nią? Amerykańska myśl techniczna (lub jakaś innokrajowa) opracowała opcję gry na tablety, smartfony itp. Wprawdzie gra wówczas jest nieco uproszczona - nie ma poglądowych kart, ale w niczym to nie przeszkadza, by ludzie z bogatą wyobraźnią zasiedli do rozgrywki. Każdy sprawdza swój "przydział" pod własnym imieniem, przygotowuje się do gry, jedna z rozgrywających osób jest szpiegiem, jednak musi zachować pokerową twarz i nie zdradzić się ani miną, ani niepotrzebnym słowem... chyba że jest pewna lokalizacji i chce zagrać va banque.

No dobrze, a jak już będziemy mieć karty? Partia „Mamy szpiega!” składa się z kilku krótkich rund. Podczas każdej rundy gracze otrzymują karty z prezentacją miejsca, w którym się aktualnie znajdują... wszyscy, poza jednym, który jest szpiegiem! Od tego momentu celem graczy jest prowadzenie rozmowy i zadawanie sobie wzajemnie pytań. Agenci próbują zdemaskować szpiega, a szpieg ze wszystkich sił stara się pozostać nieodkryty dopóki z padających dookoła pytań i odpowiedzi nie wydedukuje, w jakim miejscu wszyscy się znajdują. 

Celem szpiega jest uniknięcie wykrycia przed końcem rundy albo ustalenie obecnego miejsca pobytu graczy. Celem pozostałych graczy jest ustalenie tożsamości szpiega i zdemaskowanie go. 

Agenci muszą w niejasny sposób dawać współgraczom do zrozumienia, że wiedzą, gdzie się znajdują, aby udowodnić, że sami nie są szpiegami. Jeśli agenci oskarżą niewinnego o bycie szpiegiem - przegrywają.

Zawartość pudełka:

• 240 kart (30 talii po 8 kart każda)
• 30 woreczków strunowych
• instrukcja

 

Przykładowe zestawy pytań i odpowiedzi, które rozgrywaliśmy:

W - Spięty czy wyluzowany?

G - Przez większość czasu spięty.

G - Czysto czy brudno?

A - Lśni.

A - W jakim stanie jest sprzęt?

R - Raczej kiepskim.

R - Byłeś ostatnio na mieście?

W - Od pewnego czasu nie.

W - Dużo ludzi się przewinęło?

A - Jakaś trzydziestka...

A - A ładnie to tak nie pracować, tylko pisać maile?

R - Moja sytuacja i tak jest bardzo kiepska.

R - Przyzwyczaiłeś się już do tego trybu życia?

W - Wciąż mam pewien problem.

W - Wychodziłeś dziś na zewnątrz?

G - Moja praca wymaga, żeby wychodzić, ale przez większość czasu siedzę wewnątrz.

G - Masz wygodne łóżko?

R - Nie, jest okropne.

I co? Czy ktoś wpadł na to, że miejscem, w którym się znajdujemy jest baza wojskowa? Szpieg też miał z tym pewien problem. Wprawdzie sama będąc oficerem (A) podejrzewałam w pewnym momencie R, później jednak okazało się, że przypadła mu w udziale rola dezertera, więc zachwycony być nie musiał. Można stawiać ostrożne, sondażowe pytania lub też udzielać wymijających odpowiedzi, ale od razu wtedy można zostać podejrzanym o szpiegostwo. Z ok. 30 lokalizacji podanych zwykle po kilku pytaniach można połowę odrzucić, zawsze jednak zostaje 4 czy 5, które pasują do udzielanych odpowiedzi. Trzeba odsunąć od siebie podejrzenia i wyłapać szybko szpiega.

R - Często podróżujesz?

G - Tak.

G - Czy wywyższasz się nad innymi?

A - Zależy co masz na myśli.

A - Nie rozmazał mi się cień?

W - Wszystko jest ok.

W - Ludzie cię otaczający są męczący czy w porządku?

R - Są w porządku.

R - Co dziś jadłaś na lunch?

A - Lekką sałatkę.

A - Czy uważasz, że romans w pracy jest do przyjęcia?

G - Raczej nie, ale w tej branży nie zdziwiłbym się, jeśli by się zdarzył.

G - Jaki zapach najczęściej czujesz? Popcorn? Morze czy spaliny?

W - Żaden z powyższych.

W - Nie za mało ruchu?

A - Może za mało... może nie za mało, ale lubię czasem poćwiczyć na siłowni.

A - Lubisz robić zdjęcia w pracy?

G - Moja praca jest mało ciekawa, ale jak jestem tutaj, to robię...

Naszą lokalizacją był... samolot. A - stewardesa, G - pasażer I klasy, R - co-pilot, W - szpieg. :) Trzeba przyznać, że zachował zimną krew przy pytaniu o zapachy.

W - Zadowolony z zarobków?

R - Mogłyby być lepsze.

R - Czy to jest praca, o której marzyłeś?

G - Jestem studentem, tak sobie tylko dorabiam, w przyszłości będę pracował w zawodzie.

G - Nie bolą cię nogi albo tyłek?

A - A chcesz rozmasować?

A - Szykuje się nam jakiś bonus pod koniec miesiąca?

W - Któż to wie? Ja tego nie wiem.

W - Co dziś jadłeś?

R - Dziś zjadłem na miejscu, to co zawsze.

R - Jakbyś opisała swoją pracę na randce?

A - Będąc na randce, zajęłabym się ciekawszymi rzeczami niż opisywaniem nudnej pracy.

A - Czy widziałeś już grafik na przyszły miesiąc?

G - Tak, znowu trafiły mi się trzy nocki.

G - Coś mi kiepsko idzie w pracy. Co powinienem lepiej zrobić?

W - Skoncentrować się, nie dać się rozpraszać otoczeniu.

W - Czego najczęściej używasz w pracy?

A - Sprzętów elektronicznych.

A - Gdzie dziś zaparkowałeś samochód?

R - Na parkingu, przed naszą pracą.

Tym razem szpiegiem byłam ja (A). Kiedy już byłam pewna, że to chyba chodzi o restaurację, G powalił mnie odpowiedzią o trzy nocki w grafiku. Więc może nocna zmiana w supermarkecie i układanie na półkach? Podpadłam reszcie odpowiedzią o używanie sprzętów elektronicznych. Stwierdziłam, że przecież mogę siedzieć na kasie w sklepie albo w restauracji. Ten numer jednak nie przeszedł i szpieg został zdemaskowany. W był klientem więc niewiele mógł wiedzieć o bonusach do pensji, a G hostessą.

Odgrywanie ról jest na pewno ciekawym urozmaiceniem, ale może też trochę mylić zarówno szpiega, jak i pozostałych uczestników. Zwłaszcza jak ktoś otrzyma nietypową rolę - dezertera w bazie wojskowej czy uchodźcy w ambasadzie. Można też pominąć ten aspekt, czy będzie lepiej? Spróbuje się następnym razem, niemniej grę serdecznie polecam! :)