Cedynia

Cedynia - moje drugie marzenia po Grunwaldzie... :) z Grunwaldem po czterech latach "po właściwej stronie płotu" już się trochę oswoiłam, ale wyjazd na inscenizację bitwy pomiędzy Czciborem a margrabią Hodonem był naprawdę "wow", tym bardziej, że znów można było jeszcze bardziej cofnąć się w czasie... aż do X wieku, powtórnie w strojach połowieckich. 

Dzięki wspaniałej ekipie, a szczególnie Dominice, która zechciała mnie na Cedynię zabrać, był to wspaniały czas... pomijając niezwykle złośliwe komary... ale to była ta ukryta opcja niemiecka... w końcu do granicy miały około 3 kilometrów.

Z racji rozłożonych kramów nie mogłam ozdjęciować całej mozaiki, ale i tak była imponująca, piękna i ogromna...

Chwila relaksu po przyjeździe... gdzie by tu założyć ognisko socjalne?

Największa miłośniczka koników, Kasia... która gotowa była z nimi spędzać całe dnie...

Z tego naczynia można skutecznie ugasić pragnienie...

Podwaliny pod ognisko zostały uczynione... trzeba było jedynie mieć w pamięci niewybuchy z czasów ostatniej wojny i nie kopać za głęboko...

Zjadłbym sobie taaaaaaaką rybę... ewentualnie kawałek boczku z rusztu?

Kto śpi do późna, temu krasnoludki znaki magiczne malują...

A tymczasem u sąsiadów... powoli otwiera się kram...

Nasz dzielny drwal z ranami ciętymi dłoni... jest żywym dowodem, że od siekiery się nie umiera, a w szpitalu nie zawsze potrafią założyć zgrabne szwy...

Każdy czas jest dobry na naalbinding... :)

Wśród szarości, beżów i zgniłych zieleni ukazała się postać w czerwieni, jedyny, oprócz nas, akcent życia w obozie...

Znajomi rzemieślnicy...

Prawda, że troszkę kolorowiej?

O tak, kozi ser był stanowczo bardzo dobry!

Chwilka przerwy, kiedy wszyscy zapisywali się na konne przejażdżki...

I na drugim końcu Polski można spotkać krajana...

Zaprezentować się z jesiotrową tarczą - bezcenne... :)

Zdążyć do obozu przed deszczem?

Pstryku Pstryk i największa tarczę mam ja! :)

Spotkanie klubu prządek... (przy okazji york okazał się psem wybitnie historycznym)

przygotowania do manewrów przedbitewnych w toku...

druga strona mocy również przygotowana...

odkryciem Cedyni i hitem sezonu były grillowane mrożone kopytka (Uber) i grillowany korzeń pietruszki (ja). Kiedy głód przyciśnie a Biedronka daleko można pójść na różne ustępstwa...

A na koniec gorąca herbatka...

Jak słusznie zauważył Blondi, las ciekawie się układał... po jednej stronie sosny, po drugiej brzozy...

Niesamowite ognisko... z perspektywy trybu nocnego... w końcu to Noc Kupały... i wiele może się zdarzyć :)

Wpierw jednak słowiańska ceremonia zaślubin, ze swatami i wszystkimi obrzędami... niestety jest to jedyne zdjęcie jakie udało mi się zrobić... pora zmierzchu nie jest moją ulubioną fotograficzną porą dnia... :(

naturalne barwienie tkanin... kunszt i poezja. :)

Turyści już się zebrali, czas się zaprezentować, zwłaszcza, że przed nami pokazy konne...

Pochód wszystkich odtwórców.... którzy później stanęli po dwóch stronach "konfliktu"...

wyjątkowo malowniczy Uber... :)

a to moje ukochane zdjęcie... gdyby jeszcze turyści nie psuli Feng shui...

czas zejść z pola... lekkozbrojny i łucznik (uzbrojony w połowiecką szablę) w akcji!

Niekończąca się kolejka dzieci czekała na możliwość przejażdżki...

Czcibor i Hodon w jednym stali domu... to jest obozie... :)

Mieszkowi nie przeczuwali najazdu...

Najgroźniejszym orężem okazała się być kapusta... wystrzeliwana z katapult i bardzo często trafiająca do celu...

No i margrabia pokonany....

Pokazy przeróżnych formacji, w tym otoczenia dowódców (moje uznanie dla koni, które wydawały się w ogóle nie zestresowane takim napierającym tłumem) były niesamowite...